SCOOBAFISH al Mirto di Brunella 2014

 

SARDEGNA
(Foto: K. MAciejewska Serra)

 

 PL

ŚRÓDZIEMNOMORSKIE STWORY …ZE ŚMIECI

 

I tego roku nie mogłam przepuścić sardynskiego święta poświeconego miejscowemu likierowi Mirto. Odbywa się ona co roku na początku sierpnia w miasteczku Brunella, niedaleko od miejsca, w którym spędzamy co roku nadmorskie wakacje. Kiedy dojezdzalismy na miejsce lunął rzęsisty deszcz, ale niezrażone tym smutnym faktem, uzbrojone w płaszcze przeciwdeszczowe, podążyłyśmy z moją córką Marysią do centrum miasteczka. Z okazji tego miejscowego święta w jednym z budynków gminnych odbywają się z reguły ciekawe wystawy. Rok temu były to tradycyjne kostiumy sardyńskie pochodzące z różnych rejonów wyspy. Tą razą znalazłyśmy tam wspaniałe, morskie stwory wykonane …ze śmieci.

 

Autorem tych trójwymiarowych plafonów jest mediolański artysta Maurizio Sergiusti, który wraz ze swą żoną, Fashion Designer armeńskiego pochodzenia Eveliną Durgaryan, mieszka i pracuje w pobliskim miasteczku Berruiles. Razem pod nazwą SCOOBAFISH kreują morskie stwory z wszystkiego, co uznają za interesujące jak wyrzucone przez morze gąbki, gałęzie, deski itp. oraz przedmioty codziennego użytku, ale też części starych sprzętów elektronicznych i komputerów.

 

SCOOBAFISH, Festa di Mirto Brunella 2014
(foto: K.Maciejewska Serra)

 

Gust, z jakim kompozycje te są składane i dekorowane jest wysoce dekoracyjny. Kiedy mój mistrz, profesor Cantelli z Uniwersytetu w Sienie, wykładając nam fascynującą historię Sztuk Użytkowych, ubolewał, iż w dzisiejszych czasach nie istnieje już prawdziwa oryginalność, nie brał pod uwagę, że obok sztuki cyfrowej, to właśnie sztuka recyklingu jest współcześnie jednym z niewielu autentycznych przejawów Sztuk Użytkowych.

 

SCOOBAFISH, Festa di Mirto Brunella 2014
(foto: K.Maciejewska Serra)

 

Te oryginalne kompozycje klimacie morza byłyby wspaniałym, i przede wszystkim nie Made in China, souvenir – szkoda tylko, ze ich średnia cena przekracza mój skromny, wakacyjny budżet.

Szczęśliwi bogaci, których stać na śródziemnomorskie śmieci 🙂

 

 IT

CREATURE MARINE …di RIFIUTI

 

Anche quest’anno non potevo perdere la bella festicciola sarda dediscata al tradizionalissimo liquore locale Mirto, che si svolge ogni anno in un paesino Brunella vicino del mio luogo di villeggiatura in Gallura. Pomeriggio, mentre salivami li con la mia piccola Marianna, e caduta una forte pioggia, che ci ha ha colti all’improviso in macchina. Parcheggiandola, come sempre in questi casi lontanissimo dalle affollata stradina del centro, armate dei impermeabili sotto la forte pioggia, siamo arrivate nel luogo di destinazione.

In occasione della Festa del Mirto nei locali del comune venivano al solito allestite le belle mostre d’arte e delle tradizioni sarde, come ad. es. l’anno scorso dei bellissimi costumi sardi. Abbiamo percio pensato di rifugiarsi li per attendere il tanto desiderato fine della pioggia. Questa volta abbiamo trovato li i stupedi, colorati pesciolini del mare creati dai …rifiuti.

 

SCOOBAFISH, Festa di Mirto Brunella 2014
(foto: K.Maciejewska Serra)

 

SCOOBAFISH – Maurizio Sergiusti, Festa di Mirto Brunella 2014
(foto: K.Maciejewska Serra)

 

L’idea chiamata SCOOBAFISH e l’opera del artista milanese Maurizio Sergiusti, che con la sua compagna Fashion Designer Evelina Durgaryan originaria di Yerevan, vivono e lavorano in un paesino vicino creando le creativissime sculture decorative a rilievo fatte di tutto cio, che trovano interessante come il materiale da assemblare. Tra questi svariati oggetti sono le spugne marine, le tavole, i rami e tutto cio di bello, che si puo trovare nella spiaggia ma anche gli oggetti di uso domestico, parti dei apparecchi meccanici e tecnologici come i vecchi mousse per il computer. Il gusto in cui vengono assemblate e decorate e altamente decorativo e davvero sublime. Quando il mio maesto, il professore Cantelli insegnandoci la affascinante storia della Arti Applicate, si lamentava della mancanza della vera originalita nei nostri tempi non considerava, che l’arte del recupero, oltre l’arte creata sul computer, e force oggi una delle poche davvero autentiche.

 

SCOOBAFISH, Festa di Mirto Brunella 2014
(foto: K.Maciejewska Serra)

 

Queste creativissime composizioni del sapore mediterraneo sarebbero anche per me un ottimo, e prima di tutto non Made in Cina, souvenir dalla Sardegna – peccato soltanto, che il loro prezzo medio supera il mio piccolo budget vacanziero. Beati ricchi, che si possono permetter un po di bei rifiuti 🙂

 

SCOOBAFISH, Festa di Mirto Brunella 2014
(foto: K.Maciejewska Serra)

SCOOBAFISH.COM
(Foto: K.Maciejewska Serra)

 

SCOOBAFISH San Teodoro  18-24.08.2014

 

.

.

Florenckie Królestwo Antykwariuszy – XXVIII BIENNALE INTERNAZIONALE DELL’ANTIQUARIATO

Palazzo Corsini grotta – FLORENCJA
(foto: PR Biennaleantiquariato)

.

Medyceusze, jak na nowobogackich przystało, uwielbiali dziwactwa. Obok arcydzieł najwybitniejszych artystów epoki, ich florenckie i toskańskie wille i pałace roiły się od najdziwaczniejszych przedmiotów pochodzących z odległych zakątków świata.

Ząb smoka, drzazga z krzyża świętego czy spreparowany z egzotycznego zwierzaka potwór koegzystowały z arcydziełami ich „nadwornych” artystów pokroju Donatella czy Sandro Botticellego. Każdy szanujący się właściciel pałacu posiadał w nim swą cenną „Camera delle Meraviglie”, czyli Pokój Cudów, z którego eksponaty z dumą prezentował swym dostojnym gościom.

Z bezgranicznego umiłowania  Medyceuszy do wszystkiego, co bezcenne i unikatowe narodziła się tradycja florenckiego antykwariatu, która trwa do dziś.

Palazzo Corsini – FLORENCJA
(foto: PR Biennaleantiquariato)

.

Co dwa lata w samym sercu Florencji, we wspaniałym, barokowym pałacu Corsini nad brzegiem Arno, odbywa się jedna z najpiękniejszych wystaw antykwarycznych świata.  Warto wspomnieć, ze pałac ten jest otwarty dla szerokiej publiczności jedynie podczas nielicznych, prestiżowych wystaw.

Większość przeszło siedemdziesięciu antykwariuszy wystawiających swe arcydzieł na Biennale Internazionale dell’Antiquariato pochodzi z samych Włoch. Czyni to z tej wystawy unikalne kompendium wiedzy i znakomitą okazję do studium nad wielowiekowym dziedzictwem artystycznym Włoch (i nie tylko).

Palazzo Corsini – FLORENCJA
(foto: PR Biennaleantiquariato)

.

Zwiedzając kameralne saloniki antykwariuszy przypominające dawne „Pokoiki Cudów”, utworzone w obszernych i w całości pokrytych freskami wnętrzach Pałacu Corsini, odbyć można jedyną w swego rodzaju podróż wgłęb historii sztuki użytkowej.

Na Biennale nie braknie również arcydzieł grafiki, malarstwa i rzeźby powstałych od średniowiecza do okresu międzywojennego (z pop art włącznie).

Są wśród nich m.in. mało znane poza Włochami obrazy najwybitniejszych malarzy XIX i XX wieku, jak np. znakomite dzieła w stylu fin de siècle Giovanniego Boldini (1842-1931).

Obok inkrustowanych sekretarzyków, słynnej florenckiej porcelany Ginori, południowowłoskich szopek i bukolicznych rzeźbionych i malowanych scenek rodzajowych, znajdziemy tez m.in. bezcenne, średniowieczne i renesansowe Madonny czy włoskie i flamandzkie martwe natury.

Bliskim nam Polakom akcentem są cztery obrazy Bernardo Bellotto zwanego Canaletto (Wenecja 1720 – Warszawa 1780). Są to dwa włoskie widoki miasteczka Vaprio, rzymski widok Luku Ottawiana oraz klasyczny dla tego znanego nam z warszawskich panoram widok Wenecji z Molo na Plac Świętego Marka. Wystawione są one przez rzymskiego antykwariusza CesareLampronti specjalizującego się w dawnym malarstwie.

Aktualna edycja tej unikalnej wystawy odbywa się w dniach od 4 do 13 października od godz. 10.30 do 20.00 (bilet kosztuje 10 Euro i można z nim zwiedzać również inne florenckie muzea miejskie m.in. wspaniały Ratusz Palazzo Vecchio).

Wtajemniczeni twierdzą, iż pomimo głębokiego kryzysu również i tej branży, uczestniczący w tegorocznym biennale antykwariusze już w pierwszych dniach jego trwania sprzedali dużą część swych najcenniejszych eksponatów, które po zakończeniu wystawy trafia do rak nowych właścicieli na całym świecie.

Ilustracje niektórych najcenniejszych dzieł sztuki wystawionych podczas florenckiego Biennale udostępnione mi zostały przez biuro prasowe organizatora. Spośród nich wybrałam dla Was te, które wzbudziły we mnie (i w mojej 6-letniej córce Marysi, z którą zwiedzałam tą imprezę), spontaniczny podziw.

Bartolomeo Bimbi (1648-1729), Bukiet kwiatow z figami, gruszkami i motylami

Pieter Brueghel Mlodszy (1564-1638)

Anthon Van Dyck (1599-1641), Lament nad Chrystusem

Jacques Callot (1594-1635), Targ w Imprunecie

Giovanni Boldini (1842-1931), A Aix Les Bains 1885

Armand Hubert Simon Leleux (1818-1885), Plac Barberini w Rzymie

Francesco Celebrano (1729-1814)

Giovan Francesco De Rosa zwany Pacecco (1607-1656), Swiety Biagio meczennik

Annibale Carracci (1560-1609), Akt meski

Francesco Morandini zwany Il Poppi (1544-1597), Adorujace Anioly

Francesco Morandini zwany Il Poppi (1544-1597), Adorujace Anioly 2

Jacopo Ligozzi (1547-1627), Kapitan Heraldow z Barbarii z zyrafa

Jacopo Ligozzi (1547-1627), Mlody mezczyna na koniu

Jacopo Ligozzi (1547-1627), Mezczyzna z rozancem i antylopa

Jacopo Ligozzi (1547-1627), Zolnierz z niedzwiedziem

Gaetano Gandolfi (1734-1802)

Luca Giordano (1634-1705), Bitwa Amazonek

Osvald Achenbach (1827-1905), Plac San Domenico Maggiore

Osvald Achenbach (1827-1905), Targ na Porta Capuana

Pietro Cavaro (1508-1538), Zlozenie do GrobuSebastiano Lazzari (1730-1791), Martwa natura z arbuzem

Sebastiano Lazzari (1730-1791), Martwa natura z globusem i brzoskwiniami

Telemaco Signorini, Dziewczyna z czerwonym naszyjnikiem, ok. 1890

Amico Aspertini (1474-1552)

.

Antonio del Pollaiolo, Portret mlodej arystokratki, lakierowane i pozlacane drewno

Arras, Zachodnia Flandria, II pol. XVI w.

Adamo Tadolini (1788-1868), Popiersie ksieznej Elzbiety Demidov, karraryjski marmur

Malowane lawki, Polnocne Wlochy koniec XVII w.

Mistrz Krzyza Corsi, XIV w. Florencja

Puzderko z kosci, Niemcy 1650

Szkatulka inkrustowana polszlachetnymi kamieniami, Florencja XVIII w.

Romolo Ferrucci del Tadda (1544-1621), Kamienne lwy

Szkola Francesco Solari (1420-1469), Popiersie mlodej kobiety

                                                                                                                                                               Talerz , Szkola florencka, II polowa XVI w.   

Stolik z pozlacanego drewna a alabatrowym blatem, ok. 1775

Giovacchino Fortini (1670-17360, Srebrny relief na tle lapizlazuli w ramie z pozlacanego brazu

Konsole z lakierowanego i pozlacanego drewna, blat z alabastru, Rzym ok. 1770

.

.